Tasmanie, 5 november

Vandaag hebben we wat tijd ingehaald na de autopech van gisteren. We zijn eerst een stukje naar het noorden gereden, naar de Bay of Fires. De foto's staan al op de site, dus je kunt zien hoe mooi het er was!

Daarna zijn we afgezakt naar het zuiden, ruim 250 km rijden naar Port Arthur. Het zat eigenlijk in de planning om die dag nog naar een andere plaats te gaan, maar vanwege de autopech lag ons schema een beetje in de war...De reden dat we zo ver naar het zuiden reden, was om naar het Tasmanian Devil Conservation Park te rijden. Omdat we woensdag pas laat op de camping aankwamen, besloten we dit voor donderdag te bewaren.

Donderdag, vroeg uit de veren om weer op pad te gaan. Vandaag zoals gezegd naar de Tasmanian Devils, we zijn benieuwd of ze ook zo wild zijn als de Looney Toons Taz

De devils zijn zeldzamen diertjes, die alleen op Tasmanie voorkomen. Helaas zijn er steeds minder, omdat ze lijden aan een zeldzaam type kanker dat overgebracht wordt als ze elkaar bijten. Alleen de devils in de parken zijn vrij van de ziekte en daarmee proberen ze dan ook te fokken om de populatie weer op orde te brengen. De entreekosten van het park dragen ook bij aan het onderzoek naar de ziekte, dus met ons bezoekje hebben we meteen weer bijgedragen aan het behoud van deze bijzondere diertjes.

Bijzonder zijn ze zeker te noemen en de naam 'devil' doen ze wel eer aan. We waren precies op tijd voor het voeren van de Devils, om 10.00u. Tasmanian Devils zijn slome, onhandige en een beetje domme dieren die niet goed kunnen zien en ze vangen daarom ook nooit hun eigen eten. In het wild eten ze meestal de restjes van dode dieren op. Letterlijk de restjes, zoals de verzorger ook laat zien...Ze eten een stuk vlees met bot en al op, wat behoorlijk ranzig is om te horen en te zien..

Je hoeft je vinger ook niet uit te steken, want ze bijten hem zo van je hand af. De kaken van een Devil zijn, let op, 4x krachtiger als van een grote hond en te vergelijken met de bijtkracht van een zoutwater krokodil!!

Na dat hoogtepunt hebben we nog tussen de kangaroos gelopen en zijn we bij de vogelshow geweest waar we zelf ook nog eens onderdeel van waren. Zo hadden ze een papegaai die dollarmuntjes uit je handen kwam pakken en ze ook nog eens terug bracht, en een havik die tussen je benen door vloog. Zo maak je nog eens wat mee

Daarna gingen we op weg naar Hobart, een stad met zo'n 200.000 inwoners en de hoofdstad van Tasmanie. We hebben bij het informatiecentrum wat info opgezocht en zijn daarna naar de camping gereden, 20 min van het centrum af.

Zaterdag marktdag! Iedere zaterdag is er in Hobart de Salamanca markt, een gezellige markt in een lange straat vol kraampjes met lokale producten, muziek en lekker eten. Het was er zoals verwacht erg druk, zo ook op de parkeerplaats. Deze was tegen een heuvel omhoog, wat we natuurlijk maar al te graag doen met onze supercamper...

We stonden zo schuin geparkeerd dat we bang waren dat 'ie om zou vallen! De markt was druk, maar erg gezellig. We hebben wat leuke dingetjes gekocht en lekker op het gras gezeten onder het genot van een schotse pipeband (doedelzakken dus!) en een frisse smoothie.

Toen we bij de camper aankwamen konden we onze ogen niet geloven...hij stond er nog steeds! Hij kraakte en piepte wel flink toen we tegen de heuvel omhoog moesten rijden, maar we hebben het weer gered. Daarna nog even lekker de stad in, een broodje gegeten en van het zonnetje genoten. Voordat we terug naar de camping gingen, hebben we nog even in de haven gezeten en een lekker ijsje gepakt en daarna zijn we nog de berg op gegaan om de stad te kunnen overzien. Genoeg gedaan voor vandaag!

Zondag was de dag van de boot, we moesten vanuit het zuiden weer 200 km terug rijden naar de haven in Devonport. 's Ochtends al vroeg vertrokken zodat we daar op tijd zouden zijn. We waren er dan ook al om half 11 en hebben de rest van de dag lekker aan het strand gezeten. Daarna hebben we ons weekelijks frietje gegeten bij de Mac en zijn we richting de boot gegaan.

Na 2,5 uur wachten konden we als eerste de boot op. Achter ons stonden zo'n 100 bikers die een motorweekend hadden gehad in Launceston. Wel een gaaf gezicht trouwens, zoveel motors! Dat betekend ook meteen veel bierdrinkers op het schip, wat wel bleek toen na een uurtje de eerste fust al werd gewisseld in het restaurant

Zelf hebben we het bij fris gehouden, want bier ligt niet lekker op de maag op een schommelend schip...gelukkig hadden we een erg rustige zee en was het een stuk aangenamer als de heenweg! Na een goede nachtrust ging de wekker om 5 uur alweer, op tijd er uit zodat we nog foto's konden maken van de stad voordat we aan zouden meren.

Eenmaal van de boot af hebben we weer geparkeerd voor het restaurant waar we gratis konden internetten vanaf de parkeerplaats. We hebben een camping opgezocht en zijn daar rond 9 uur aangekomen. Helaas wel een eind van Melbourne City af (45 min) maar dichterbij kan niet, tenzij je een superdure camping wilt...wij niet dus!

Femke heeft als eerste 3 wassen weggewerkt en daarna hebben we wat boodschapjes gedaan.

We zitten trouwens midden in een hittegolf, het is nu het warmste begin van november ooit hier...komende 9 dagen temperaturen tussen 30 en 35 graden...en dat is WARM!! Morgen gaan we lekker naar het strand en de rest van de week hebben we nog niet echt gepland. We gaan in ieder geval een dagje naar de Melbourne Zoo (de op 2 na grootste dierentuin van de wereld) en een dag naar de stad. Maar daar brengen we jullie volgende keer weer van op de hoogte, tot snel!!